محمدعلی مجاهدی در محفل شعر «ارادت رضوی» قم درباره شاعران آیینی گفت: تجربه‌های قدسی پشتوانه معنوی بسیار محکمی برای شاعران آئینی است.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، محمدعلی مجاهدی شاعر شناخته شده شعر آئینی کشور عصر سه‌شنبه 10 خرداد ماه 1401 در محفل شعر «ارادت رضوی» درباره تفاوت شاعران آئینی با دیگر شاعران گفت: «تجربه‌های قدسی پشتوانه معنوی بسیار محکمی برای شاعران آئینی‌ست. تفاوت یک شاعر آئینی و یک شاعر غنایی و یا شاعرانی که دیگر عرصه‌ها را تجربه می‌کنند، این است که شاعران آئینی احساس می‌کنند صاحبی دارند.»
وی که در آستانه دهه کرامت سخن می‌گفت، خاطر نشان کرد: «صحن و بارگاهشان حضرت معصومه(س) در قم همیشه مطمع نظر بوده‌است. وقتی در زمان فتحعلی شاه می‌خواهند گنبد بارگاه حرم حضرت معصومه (س) را تذهیب و طلا کاری کنند، از محمد صادق خان ناطق اصفهانی می‌خواهند که به این مناسبت شعری بسازد تا در اطراف گنبد کار شود. این شعر به عنوان «قصیده معجریه» در میان ارباب سخن معروف است. این قصیده از 62 بیت ساخته شده و 124 مصرع دارد که هر مصراعی ماده تاریخ است.»
استاد محمدعلی مجاهدی در ادامه خاطر نشان کرد: «ماده تاریخ سرایی کار بسیار دشواری‌ست چنانچه امروز برای شاعران ما تبدیل به یک افسانه شده‌است. وقتی قصیده‌ی معجزیه را با حساب جمل حساب می‌کنید حساب تمام مصرع‌های این قصیده 1218 می‌شود یعنی سالی که این شعر سروده شده‌است. ایشان از اصفهان می‌آید به قم و متوسل می‌شود به حضرت و این شعر را اینجا می‌سراید. نمونه‌ای از این بارزتر نداریم؛ ایشان که در زمان فتحعلی شاه زندگی می‌کرده و از شعرای نامدار قرن 13 هجری‌ست، با همین قصیده نامش در تاریخ ادبیات جاودانه می‌شود.»
وی در ادامه گفت: «اگر بخواهم نمونه‌ی دیگری در این زمینه نام ببرم باید به «الهام کرمانشاهی» که یک شاعر عامی و بی‌سواد بود اشاره کنم، که فقط می‌توانست اسمش را بنویسد. اما علاقمند بود که ذاکر امام حسین(ع) باشد. دو سه باری متوسل می‌شود به حضرت و نهایتا بر خواسته‌اش اصرار می‌کند و جواب می‌گیرد. ایشان چنان ابیات و سروده‌هایی دارند که به فردوسی حسینی زمانش معروف می‌شود با عنایت خود حضرت آقا امام حسین(ع). ادیب الممالک فراهانی که خودش شاعر بزرگی‌ست در شان و مرتبت این شاعر اهل بیت قصیده‌ای ساخته است.»
استاد مجاهدی در ادامه متذکر شد: «حقیقت این است که متاسفانه دل مشغولی شاعران جوان ما زیاد شده‌است. من دعوت می‌کنم که بیائید آشتی کنید با اهل بیت و فاصله‌ها را کم کنید. با توسل به ائمه مشکلات حل می‌شوند.»
وی در ادامه بخشی از سروده‌های خود که در سال 1384 برای تغییر کتیبه مرمت گنبد طلای حرم حضرت معصومه(س) سروده را برای حاضران قرائت نمود. متن کامل این اشعار به قرار زیر است:
این قبه زر است که چون خور بر آمده
یا خرمن طلاست که در منظر آمده
یا توده ای زلوح زر اندود، کز عیار
از قدر زر جعفری افزون تر آمده
یا خرمنی ز شهپر خیل ملائک است
کاندر نظر به هیات تل زر آمده
یا جامه جلالت کروبیان که باز
زینت فزای گنبد گردون فر آمده
یا گیسوی طلایی خورشید را ملک
بر دوش و بر فشانده و از در درآمده
یا پرده ای لطیف تر از پرنیان نور
پیکر طراز گنبد زر ایدر آمده
یا گنبد سپهر که از بهر خاکبوس
از اوج آسمان به زمین اندر آمده
یا مهر نوظهور که از مهر اهل بیت
این سان بلند قدر و بلند اختر آمده
یا چادر طلایی حوراست کز بهشت
از بهر دخت موسی بن جعفر آمده
یا درجی از طلاست که از خازن بهشت
در روز عید پیشکش محضر آمده
یا خلعتی ز فاطمه خاتون هر دو کون
در زاد روز حضرت پیغمبر آمده
یاگنج سر به مهر که از هفتمین امام
عیدالنبی به تهنیت دختر آمده
یا تحفه ای زجانب سلطان دین رضا
اینک به چشم روشنی خواهر آمده
یا خیمه امید و امان است بهر خلق
کاین قدر سایه گستر و جان پرور آمده
یا گنبد منور صحن مطهر است
کز آفتاب چرخ، منور تر آمده
در جلوه زار طور ولایت که اهل راز
از نور او منور و مستظهر آمده
وجه خدا در آینه حق نمای آل
بی پرده جلوه کرده و در منظر آمده
مجلای نور عترت و قرآن که آشکار
از دامن لیالی مظلم بر آمده
از یمن لطف حضرت معصومه شهر قم
دار الامان امت دین پرور آمده
شهری ست شهر قم که ز الطاف اهل بیت
مهد امید خلقِ خدا باور آمده
شهر علوم آل محمد که قرن هاست
باب المراد مردم دانشور آمده
شهری که آشیانه آل محمد است
کز بهر حفظ کشور دین سنگر آمده
شهری که با حضور فقیهان سرفراز
از عهده مشاکل علمی برآمده
شهری که حصن محکم قرآن و عترت است
مشتق لیک حافظ دو مصدر آمده
در بحر حادثات همین کشتی نجات
از بهر شیعیان علی لنگر آمده
در گردش همین بارگاه قدس
بر طالبان دانش و دین محور آمده
وین زمزم زلال در این دامن کویر
در پیش چشم اهل نظر کوثر آمده
وز دولت کریمه آل عبا مدام
مشمول لطف و مرحمت داور آمده
بانوی دین شفیعه ی امت که شیعه را
در حول روز حشر شفاعتگر آمده
ماییم و دست و دامن الطاف حضرتش
کز خیل خادمان درش بوذر آمده
تذهیب گنبد حرم باصفای او
بهجت فزای اهل بلا و بی بل آمده
پروانه کز عنایت ذات مقدسش
الهام بخش طبع سخن گستر آمده
تاریخ این بنای مجلل سرود و گفت
خوش مطرحیم که زیور شعر تر آمده
هر مصرعی مهر منور است که از کوثر آمده
یا شمسه طلاست که زیور آمده
انتهای پیام/
نظر شما